رایانهای به مساحت دو میلیمتر مربع که توسط تیمی از محققان به سرپرستی یک محقق ایرانی طراحی شده، آغاز تلاشی برای ساخت تراشهای است که قدرت رایانهها را به هر شیئی منتقل میکند.
چنانچه اینترنت به هر شیئی، از قرصهای بلعیدنی گرفته تا کفشهای کاربران وارد شود، رایانهها نیز باید بسیار کوچکتر شوند.
میکروتراشه طراحیشده توسط کیوان کریمی، کارشناس ارشد علوم مهندسی برق دانشگاه آتلانتیک فلوریدا و همکارانش، تقریبا تمامی اجزای یک رایانه کاربردی ریز را در خود جای داده است.
این ابزار که KL02 نام گرفته، در کمپانی Freescale تولید شده، و در تمامی وجوه، کوچکتر از اندازه مورچههاست.
این تراشه در یک مموری، RAM و یک پردازنده و دیگر اجزای رایانه جای میگیرد.
شرکت طراح هماکنون تراشه جدید خود را به فروش گذاشته و به دنبال خلق رایانههای ریز بیشتری است که شامل حسگر و اتصالات دادهای بیسیم نیز باشند.
کریمی، مدیر استراتژی جهانی میکروکنترلرهای Freescale، معتقد است چنانچه حسگرهای مرتبط در سراسر جهان گسترش یابند، این فناوریها باید از لحاظ اندازه، مصرف برق و قیمت نیز کوچک شوند.
به گفته شرکت سازنده، یکی از بهترین راهکارها برای تحقق چنین ایدهآلی، ادغام اجزایی مانند پردازندهها، ح
سگرها، رادیوها و آنتنها در یک تراشه منفرد است.
کمپانی مزبور قرار است اواخر سال جاری میلادی تراشه جدید را به همراه میکروکنترلرهای بزرگتر و همگی دارای رابط Wi-Fi، عرضه کند.
اتصال بیسیم با اتصال تراشه Wi-Fi بر روی بخش فوقانی طرحهای حاضر افزوده میشود.
شرکت مزبور همچنین در حال بازیافت فناوریها برای بستهبندی تراشه و دیگر اجزا با یکدیگر با هدف توانمندکردن تعداد زیادی از رایانههای میلیمتری است.
به گفته کریمی، گردآوری حسگرها و دیگر اجزا در کنار یکدیگر چالشهایی را به دنبال دارد، زیرا هر یک از آنها نویز الکترونیکی منحصر به فرد خود را دارند که میتواند در فعالیت دیگر اجزا مداخله کند، بنابراین از دیدگاه وی، این بخش از مهندس تراشه مهمتر از قدرت پردازش است.